- özünün
- özel
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
etiqad — is. <ər.> 1. Bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam. <Dilarada> ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!. . M. İ.. // Əqidə, qənaət, fikir. . . Bizim camaatın arasında bu etiqad var idi ki, rus həkimləri müsəlman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kaçık öz — is., bit. b. Uygun olmayan ortamda büyüme sonucu ağaç özünün ortadan kaçık biçimde oluşması … Çağatay Osmanlı Sözlük
nükleik — is., kim., Fr. nucléique Çekirdek özünün ikiye bölünmesiyle meydana gelen fosfatlı asit Birleşik Sözler nükleik asit … Çağatay Osmanlı Sözlük
tinselcilik — is., ği, fel. Bütün gerçekliğin özünün ruh olduğunu, her gerçek olanın manevi olduğunu ve maddi olanın yalnızca manevi gerçekliğin bir görünüşü olduğunu veya salt bir tasarım olduğunu ileri süren fizik ötesi öğreti, spiritüalizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
yokuş aşağı — zf. 1) Yokuşta aşağıya doğru 2) mec. Başarısızlığa doğru Türkiye nin bazı alanlarda yokuş aşağı gidişinin özünün kökeninde matematik düşünce yoksulluğu yatıyor bence. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
tavaza — (Naxçıvan) quruluş, forma. – Hər şeyin özünün bir tavazası var Tavaziya tutmax (Cəbrayıl) – 1. dilə tutmaq; 2. aldatmağa çalışmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
müstəar — ə. 1) özünün olmayan, müvəqqəti alınan; bürovuz; 2) alınmış, götürülmüş; 3) məcazi mənada işlənmiş (söz) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qiyabi — ə. özü iştirak etməyən; özünün iştirakı olmadan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəddü bədəl — ə. 1) dəyişmə, mübadilə; 2) qılınc və ya nizə ilə vuruşan iki adamın növbə ilə vurulan zərbələri özündən rədd etməsi və özünün zərbə endirməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağızdolusu — z. 1. Özünün doğru, haqlı olduğuna inanaraq, təşəxxüslə, lovğalovğa. Ağızdolusu demək. – <Qurban Mərəndinin> Marağanın meyvə bağlarından, quru əriyinin məziyyətlərindən ağızdolusu danışaraq, üç ildə bir dəfə də oraya gedə bilmədiyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti